مینویسم برای عزیزترینم

سپاسگذارم : از تو و از یگانه خالق تو         بخاطر حضورت درکنارمن بخاطر حس مادرانه ای که توبه من بخشیدی  بخاطر روح لطیف و پاکت . چراکه لمس تو لمس تمام زیبایی هاست   بخاطر لبخندزیبایت و افرینش تمام لحظه های شیرین و ناب زندگیم      ...

الان هوراد جونم رو ی  پاهام نشسته و زل زده به مونیتور و گاه گداری هم هجوم میاره به سمت کیبورد. زیاد نمیتونم بنویسم فقط اومدم که بگم "هورادجونم عشق من فردا نه ماهت تموم میشه و وارد ماه دهم زندگیت میشی. ورودت به ده ماهگی مبارک پسر نازم."   ...

این روزها باورم نمیشه که این منم که این قدر بطور ناگهانی سبک زندگیم عوض شده. من از وقتی چشم باز کردم و یادمه تو فکر درس و دانشگاه بودم و کار خونه تعطیل. لیسانس که قبول شدم بعد یه مدتی دیدم اغنا نشدم رفتم سراغ ارشد. بعد از ارشد بازم راضی نبودم و گفتم باید دکترا قبول بشم و شدم. تو دوره دکترا ازدواج کرده بودم. فاصله خونه تا دانشگاهم اون قدر کم بود که یاد ندارم یک بار صبح زود پا شده باشم( دقیقا دوره لیسانس و ارشدم هم همینطور بود) روزا هم که اکثرا تو دانشگاه ناهار میخوردم رضا هم دانشگاه غذا میخورد. خلاصه کلی عشق و صفا بود....بعد از دکترا گرفتن هم همش میگفتم کار اما حالا.. این قدر عوض شدم که تمام فکر و ذکرم شده هوراد. فردا چی بخوره. ...

هوراد عزیزم هر روز کارای جدید انجام میده و حیفم میاد ننویسم چون ممکنه تو پستای بعدی یادم بره.. جدیدا در پوش آب که کف زمین آشپزخونه است از مهم ترین علایقش شده و معلوم نیس با اینکه ماشین ظرفشویی روشه چطوری میبینتش و میره سراغش. سطل لباساش که گوشه اتاقشه از دیگر علایقشه که بره لباسا رو بریزه بیرون. بهش میگیم " هوراد یک دو سهههههه " خودش همزمان با ما میگه هههههههههههه(یعنی سه). عاشق آهنگه. یه سایت آهنگ baby رضا از اینترنت دانلود کرده اسم یکی از آهنگاشLondon Bridge که خیلی این آهنگ رو دوست داره و وقتی تموم میشه  سمت کامپیوتر نگاه میکنه  که یعنی دوباره برام تکرار کنید. آهنگهای ایرانی را هم دوست داره مثل آهنگ "من از عشق بارون ...

از مرگ نمی ترسم من فقط نگرانم که در شلوغی آن دنیا مادرم را پیدا نکنم ...   ...