هوراد جان و اولین شب یلدا

دیشب اولین شب یلدای هوراد عزیزم بود(سی ام آذر٩٢) که چند تا عکس گرفتیم. البته اصلا از کیک و عکس و ...خوشش نمیاد . البته طبیعیه چون چیزی از اینها درک نمیکنه. فقط دوست دارم براش خاطره بشه و بعد ها که بزرک شد از دیدن این ها لذت ببره .

بقیه عکس ها در پست بعدی....

چند سطری هم بنویسم از هوراد در روزهای اخیر...

هوراد جان این روزها مرتب در حال یادگیری چیزای جدیده . مثلا اینکه اگه بهش بگیم چیزی را بده میده . مثلا امروز قطعات پازلش را که ریخته بود روی زمین دانه دانه میداد به من. میگفتم هورادجون باز هم بده. یکی دیگه میگذاشت کف دستم...فعل بگیر را هم که خیلی وقته تمرین کرده. دست و پا و بینی و زبان را میشناسه. البته وقتی ازش میپرسیم که اینها را بهمون نشون بده اگه حوصله نداشته باشه امکان نداره نشون بده ولی مطمئنم که مفاهیمش را میدونه. همچنان کتاب لاک پشت پشتی بالا و ماهی زردم قلی در صدر علایقش قرار داره و کتابهای دیگش نتونستند جای این دو تا را بگیرن. یه جمله تو کتابش هست که میگه " تو چی میگی میگولی با اون پاهای لنگت" که مرتب اینو به شوخی بهش میگم. وقتی میگم غش میکنه از خنده. انگار میفهمه دارم باهاش شوخی میکنم. روزها بعضی اوقات باهاش قایم موشک بازی میکنم. مثلا میام توی اتاقش و صداش میکنم. دنبال صدا را میگیره و میاد همون جایی که من هستم. یه چیز جالب دیگه اینکه از بس هر جایی میره دنبالش میریم که نخوره زمین دیگه شرطی شده. یعنی عادت کرده یکی دنبالش باشه. مثلا داره میره سمت آشپزخونه. اگه سر جامون بشینیم و دنبالش نریم همون جا می ایسته و نگاه میکنه. اگه نریم برمیگرده. راستی یاد گرفته که کامیونش را با نخی که خودم به کامیونش بستم بکشه..... یک کار دیگه که چند روزیه یاد گرفته اینه که هر شیئی را که به نخی وصل باشه برمیداره و نخش را میگیره و به صورت آونگ تکونش میده. دستهای کوچولوش را میذاره بالاترین نقطه نخ و نخ را میاره درست جلوی چشماش و بعد حرکت آونگی اون شیئ را نگاه میکنه. رضا بهش یاد داده که اسم این کار هست "تاب تاب".....متاسفانه دانه های قرمز روی پوستش هنوز خوب نشده. چند روز پیش بردمش پیش دکترش واسه چکاب. خدا را شکر مشکلی نداشت ولی گفت دانه ها از آلرژی و اگه بهتر نشد کرم کورتیزول بزنید. خیلی ناراحتم و امید دارم خودش خوب بشه. همه جا ملافه پهن کردم که صورتش را به مواد نایلونی نزنه. ولی تا حالا که اثری نداشته.